- wystający
- выступающий; торчащий* * *выступа́ющий; торча́щий
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wystający
Смотреть что такое "wystający" в других словарях:
drzewce — n I; lm D. drzewc 1. «drewniany drążek będący trzonem, np. sztandaru, kosy, dzidy; drewniana część niektórych przedmiotów, służąca do umocowania, obsadzania innych ich części» Drzewce sztandaru, strzelby. Topór osadzony na krótkim drzewcu. 2.… … Słownik języka polskiego
dymnik — m III, D. a, N. dymnikkiem; lm M. i 1. «małe okienko w dachu służące do wentylacji i oświetlania poddasza» Podnieść, otworzyć klapę dymnika. 2. «przewód wentylacyjny wykonany z desek, wystający ponad dachem, mający nad wylotem dwuspadowy daszek» … Słownik języka polskiego
grudka — ż III, CMs. grudkadce; lm D. grudkadek 1. «bryłka, mały kawałek czegoś» Grudka błota, śniegu, ziemi. Grudka soli. 2. med. «wystający wykwit skórny, o dość wyraźnej spoistości, umiejscowiony w naskórku lub skórze właściwej» … Słownik języka polskiego
kotbelka — ż III, CMs. kotbelkalce; lm D. kotbelkalek żegl. «belka lub mały żurawik wystający za burtę, używany na mniejszych statkach do zamocowania kotwicy admiralicji» … Słownik języka polskiego
kozioł — m IV, D. kozła, Ms. koźle; lm M. kozły 1. B.=D. «dorosły samiec kozy domowej, także kóz dzikich» W stadzie kóz były dwa kozły. ∆ zool. Kozioł śnieżny «Oreamnos americanus, niewielki ssak górski z rodziny pustorożców, o gęstym, długim, niemal… … Słownik języka polskiego
nawisły — «nisko się zwieszający, zwisający, obwisły, obwieszony czymś zwisającym, wystający» Nawisły strop. Nawisłe gałęzie … Słownik języka polskiego
nawodny — nawodnyni 1. «leżący, wznoszący się, położony na wodzie; wystający nad powierzchnię wody» Nawodna część statku. Roślinność nawodna. ∆ Budownictwo, budowle, osady nawodne «budowle itp. wzniesione na palach wbitych w wodę, w dno jezior, rzek itp.»… … Słownik języka polskiego
podbródek — m III, D. podbródekdka, N. podbródekdkiem; lm M. podbródekdki «część twarzy poniżej warg, broda; także: mięsista część twarzy pod dolną szczęką» Kościsty, wystający podbródek. Podbródek komuś drga, trzęsie się ze śmiechu, z płaczu … Słownik języka polskiego
próg — m III, D. progu, N. progiem; lm M. progi 1. «poprzeczna dolna część futryny drzwiowej, wystająca nad poziom podłogi» Drewniany, kamienny próg. Niski, wysoki, wystający próg. Próg domu, chaty. Stanąć, usiąść na progu. Potknąć się o próg. Wyjść za… … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
wydatny — 1. «taki, który uwydatnia się; wystający, wypukły, sterczący» Wydatny nos, biust, brzuch. Wydatne kości policzkowe. ∆ Wydatne usta, wargi «usta, wargi duże, mięsiste» 2. «pokaźny, znaczny» Wydatna pomoc. Wydatna obniżka cen … Słownik języka polskiego
